Eerste paar weekjes

Na een liefdevol afscheid op Schiphol lopen Evelien en ik licht gespannen door de poorten van Schiphol. Spanning van de afgelopen weken stressen of je wel  alles bij je had en spanning voor wat komen ging. Toch zorgde dit moment wel voor een bepaalde ontlading, want als je nu je tandenborstel vergeten was kon je er toch niks meer aan doen. Na een vlucht van 12 uur komen we aan in Seoul, zuid Korea waar we ongeveer drie uur licht hebben gezien. Ons tweede vliegtuig bracht ons weer in het donker naar Auckland, de grootste stad van Nieuw Zeeland. Ondanks de verwarring van ongeveer 40 uur niet slapen en het nog niet doordringen dat we er zijn, doet het zonnetje ons erg goed. Komende dagen brengen we in Auckland door, waar we ons verbazen over alle verschillende culturen. Ook werd het gat in de ozonlaag pijnlijk (letterlijk!) duidelijk toen ik op dag 1 m'n gezicht hard verbrande, de verbrandingstijd is hier 14 minuten.. Auw! (Sorry pa, niet goed ingesmeerd) Na een aantal dagen reizen we naar boven. De eerste stop is Whangerei, waar we twee nachtjes hebben gekampeerd met onze tent die we voor 35 NZ dollar hebben gescoord in Auckland. In whangerei bezochten we met twee andere backpackers de Abby Coves (grotten) waar de beroemde 'glow Worms' zouden zitten. Met poncho's en hoofdlampen zakken we af. Op het moment dat we onze hoofdlampen uit doen en best diep in wat water staan, is er boven ons een Melkweg aan lichtgevende wormpjes, mooi gezicht! We reizen hierna verder naar het noorden en verblijven 10 dagen in het stadje Paihia, wich means 'good here'. Goed was het zeker. Een heerlijk vissersdorpje aan zee waar we ons 10 dagen goed hebben vermaakt door onder andere met dolfijnen te zwemmen en het er goed van te nemen. Ook bezochten we het noorderlijkste puntje van NZ waar je de twee zeeën pacific ocean en Abel Tasman sea samen ziet komen. Vanuit Paihia reizen via Auckland door naar Coromandel 'Hot water Beach'. Een klein dorpje aan de west kust waar zich een natuurlijke warmwaterbron bevindt onder het strand. Met eb kan je hier met je schep een gat graven en in je eigen bad gaan liggen. Grappig gezicht hoe jong en oud vol enthousiasme  te werk gaan. Wel oppassen dat je de juiste plek kiest, het water kan namelijk tot 100 graden C komen. Na het vertrek in Auckland viel het ons op dat de natuur hier lang z'n eigen gang is gegaan. Op elke paar meter staan weer andere bomen wat het noorder eiland eigen maakt. Ook lopen/ rennen hier vreemde vogels rond, met vreemde geluiden die we niet echt kunnen thuisbrengen. 

Oja en als je ooit van plan was Nieuw Zeeland te bezoeken, wacht nog eventjes. Het land schijnt namelijk elk jaar een foot op te schuiven naar Australië, en komt dus steeds dichterbij! Scheelt weer in vlieguren

wordt vervolgd!